دوستان سلام.
خیلی خلاصه براتون بگم. من به زودی قرار مادر یه دختر بشم.
چندوقته سایتای مختلف سر زدم و خیلی موضوعات تأسف باری راجع به وضعیت دخترا خوندم:
*با دوست پسرم رابطه جنسی داشتم الان باردارم راهنمایی کنید
*در اثر جهالت و خود ارضایی بکارتم را از دست دادم
* در کودکی مورد تجاوز جنسی قرار گرفتم
*دوست پسرم بهم رابطه جنسی داده چیکار کنم
* دراثر تربیت نادرست به سمت فحشا رفتم
* دو ماهه از خونه فرار کردم
و..............
خیلی چیزای دیگه که اصلا فکرشم نمیکردم تو ایران همچین چیزایی باشه.
من خودم 23 سالمه و همسرم28 سالشه همسرم فیزیوتراپه و خودم کارشناس hse فعلا میرم سر کار تا وقتی که احساس ناراحتی نکنم سر کار میرم دوست ندارم خونه تنها بمونم, خیلی شوهرمو دوست دارم وزندگیمون از هر لحاظ عالی هر دو خانواده ها هم سطح فرهنگی خوبی داریم و از لحاظ مذهبی بودن در حد بجا آوردن واجبات و پرهیز از مستحبات و اهل قرآن و نماز و حدیث هم هستیم.
چند وقته به این فکر افتادم که با دخترم باید چ رفتاری داشته باشم که فردا خطایی ازش سر نزنه و آگاه باشه. من خودم تو خانوادم آزادی کامل داشتم دانشگاه شهر دور قبول شدم و رفتم و تا حالا هم الحمدلله نه خودم نه خواهرام اصلا طرف دوست پسر و این حرفا نرفتیم.حجابم چادره و حجاب معمولی دارم جاهایی که مهمونی باشیم اگه حس کنم حجابم مناسبه چادرم درمیارم.
با شوهرم اول به صورت سنتی اومدن خاستگاری بعد با موافقت خانواده ها یه سال با هم صحبت کردیم و خانواده ها با هم رفت و آمد کردن و ما هم در چهار چوب اصلی خودش باهم آشنا شدیم و بعد از اینکه همه مشکلاتمون و اختلاف نظرمانو حل کردیم تصمیم به ازدواج گرفتیم دو ساله ازدواج کردم و خونه خودم هستم. البته اینم بگم اگه من باب تعریف از خود نزارید نسبت به سنم23 سال تجربه و اطلاعات زیادی دارم و همه اینارو مدیون خانوادمم. الانم دوست دارم بدونم چ جور با دخترم رفتار کنم که مثل من بزرگ که شد ممنون خانوادش باشه.
چجور باهاش برخورد کنم از همون بچگیش همه چی مهمه و تأثیر داره دوست ندارم به تایپیکای بالا دچار بشه و مشکل براش بوجود بیاد .
کلا راهنماییم کنید.ممنون.